Rottweiler – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie mastifa (typ dogowaty[3]). Zgodnie z klasyfikacją FCI (FCI gr.2, sekcja 2.1, standard 147) należy do grupy psów pracujących[4].

Rys historyczny

Rottweiler to rasa psów wykorzystywana dawniej do pilnowania obozów rzymskich w podbitej przez Rzymian Germanii. Psy te pilnowały bydła stanowiącego zapasy żywieniowe legionów oraz ciągnęły ciężkie zaprzęgi z żywnością i amunicją. W średniowieczu rzeźnicy używali rottweilerów do pędzenia bydła, ciągnięcia wózków z towarami i ochrony gospodarstwa. Zapiski z siedemnastowiecznych kronik miejskich określają limit psów trzymanych przez rzeźników na 1 sztukę, a rottweilerów hodowanych przez katów na 4 sztuki.

Wygląd rottweilerów ewoluował – dawniej były to psy lekkie i smukłe z długimi „haczykowatymi” ogonami[potrzebny przypis]. Na przestrzeni lat przybrały na masie i ich dzisiejszy wygląd wymogły nowe sposoby jego wykorzystania – rasa ta chętnie współpracuje z człowiekiem i często wykorzystywana była do ciężkich prac.

Niemiecki kynolog R. Streble zalicza rottweilera do gładkowłosych psów zaganiających, wywodzących się z linii psów bawarskich o celtyckim rodowodzie. Kolebką tej rasy są ziemie niemieckie, a dokładniej Szwabia. Pierwszy Klub Hodowców Rottweilera założono 13 stycznia 1907, a trzy miesiące później Południowoniemiecki Klub Rottweilera. W 1921 roku wszystkie te stowarzyszenia połączyły się, tworząc Ogólnoniemiecki Klub Rottweilera[potrzebny przypis]. Nazwa rasy pochodzi od szwabskiej miejscowości Rottweil, założonej w 74 r. przez Rzymian.